Animal Rights biedt tegenwicht aan ‘Porktober’ propaganda

“De dood van één individu is een tragedie, de dood van miljoenen een statistiek,” wordt wel eens gezegd. Op Nederlandse varkensfokkerijen creperen jaarlijks tussen de vier en zes miljoen dieren, een statistiek. Animal Rights geeft via deze 20 minuten durende video enkele van die miljoenen individuen en hun lijden een gezicht. Het zijn verschrikkelijke beelden, die echter iedereen zou moeten zien. Dit is hoe spek, kotelet, ham, snack en worst geproduceerd worden. “Heb je ook maar enig gevoel in je donder, dan boycot je de varkensindustrie,” zegt Vermeulen.

Terwijl de EU miljoenen uitgeeft aan de promotie van varkensvlees via de hashtags #Letstalkaboutpork en #LetstalkaboutEUpork en Nederlandse varkensfokkers propaganda websites lanceren als varkensvandaag.nl en thepigstory.nl, laat Animal Rights als tegenwicht zien wat er zich werkelijk achter de stalmuren van de 3600 overgebleven varkensbedrijven in Nederland afspeelt. “Wij willen hashtags als #trotsopdeboer en #porktober overnemen om te laten zien hoe deze industrie in werkelijkheid werkt,” geeft Vermeulen aan. “We hopen dat veel mensen dat voorbeeld volgen.”

Op ieder moment zitten er in Nederland ruim 12 miljoen varkens opgesloten in troosteloze hokken of kooien. Een bestaan op roosters boven hun eigen ontlasting, verstoken van daglicht en frisse lucht. Er is nauwelijks ruimte voor lichaamsbeweging.

We zien in de beelden hoe varkens uit verveling en frustratie elkaars oren afknagen, vooral die van hun zwakere soort- en lotgenoten. We zien hoe pasgeboren biggetjes over de lijken van hun broers en zusjes naar de tepels van hun in een kooi opgesloten moeder kruipen. We zien dieren met gezwellen en dieren die kreupel zijn.
We zien vooral heel veel zieke dieren die creperen in het vuil van hun hok. De beelden tonen ook dat varkensboeren er niet voor terugdeinzen om stervende dieren in het gangpad van een stal achter te laten, wachtend op een eenzame dood.

Veel van deze dieren waren met medische zorg en wat toewijding te redden geweest, maar in deze industrie waarin biggen producten en zeugen productiemachines zijn, is een shot antibiotica alles wat ze kunnen verwachten; de zieke staat weer op of crepeert.

Sinds 1 oktober 2019 demonstreren de (vee)boeren met grote regelmaat. “Ze eisen in principe om ongehinderd op de oude voet door te kunnen gaan met het vernietigen van natuur, klimaat, volksgezondheid en dierenlevens,” zegt Vermeulen. “Animal Rights laat met deze beelden zien wat deze veeboeren verdedigen, waar ze nu zo trots op zijn.”

Bovengenoemde statistiek van 4 tot 6 miljoen varkens die jaarlijks sterven al voordat ze ‘rijp’ zijn voor het slachthuis, neemt het argument weg dat het hier zou gaan om uitzonderingen of excessen. “Wat de beelden toevoegen aan die statistiek is hoeveel lijden er gepaard gaat met dat sterven,” geeft Vermeulen aan. “Hiervan mogen wij niet wegkijken en dit mogen we nooit vergeten. De ontkenning van deze realiteit is misdadig!”

Animal Rights ziet het als haar morele plicht om te tonen dat er achter die statistiek individuen schuil gaan: levende, voelende wezens met hun eigen belangen en behoeftes, die onafhankelijk zijn van hun nut voor ‘ons’ mensen.

Bij Animal Rights zijn we er van overtuigd dat toekomstige historici onze huidige wijze van met dieren omgaan, zullen veroordelen als één van de grootste misdaden uit de menselijke geschiedenis. Deze beelden hebben dan ook mede tot doel er voor te zorgen dat niemand later kan zeggen: “maar we wisten het niet…”