In een beschaafde wereld is geen plaats meer voor slachthuizen

Eerst en vooral wil ik jullie, onze actievoerders van vandaag, nog eens uitgebreid bedanken om hier vandaag met ons aanwezig te zijn. Onze aanwezigheid is een sterk signaal naar de Provincie toe: namelijk dat het toekennen van een vergunning aan het slachthuis Tielt om uit te breiden, géén goede beslissing is. Animal Rights en GAIA dienden bezwaar in en zullen nu ook samen beroep aantekenen. We gaan tegen deze onbegrijpelijke beslissing van de provincie West-Vlaanderen in beroep bij Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir. Wij hopen dat zij de juiste keuze maakt en de vergunning vernietigt.

Het is intriest dat we vier jaar na het maken van vreselijke undercoverbeelden ons nog steeds moeten verzetten tegen een mogelijke uitbreiding van horrorslachthuis Tielt. 650 varkens per uur worden momenteel bij slachthuis Tielt geslacht. Dat zijn er zo’n 28.000 tot 29.000 per week. Concreet spreken we over 1,5 miljoen levende, voelende wezens die elk jaar in de meest gruwelijke omstandigheden het leven laten in slachthuis Tielt. Dit zijn hallucinante aantallen en nu krijgen deze dierenmishandelaars groen licht om nog meer te slachten. Ze willen dat aantal bijna gaan verdubbelen en 2,4 miljoen dieren gaan slachten per jaar. Dat betekent, zoals Michel al aanhaalde, alleen maar méér dierenleed.

Vier jaar geleden stond de wereld even stil toen Animal Rights vreselijke undercoverbeelden uit slachthuis Tielt naar buiten bracht. De beelden werden in binnen- en buitenland door de media verspreid en leidden spontaan tot een internationale schokgolf van verontwaardiging. We zagen hoe de dieren bij aankomst geslagen en geschopt werden door medewerkers en transporteurs. We zagen kreupele varkens die hardhandig aan de oren werden voortgetrokken. We zagen hoe een varken dat niet in staat was om te lopen met kettingen rond de poten uit een vrachtwagen werd gesleept. Ondanks de wettelijke verplichting dat dieren verdoofd moeten zijn tijdens het slachtproces, zijn op de beelden herhaaldelijk varkens te zien die bij bewustzijn opgetakeld en gekeeld worden. We zien zelfs hoe een varken verdrinkt in het gloeiend hete broeibad. De dieren schreeuwen het uit, hun gekrijs gaat door merg en been. Hun ogen, gevuld met paniek en angst voor wat er komen zal. Dit is de hel op aarde.

Op het moment dat Animal Rights de beelden naar buiten bracht, had het slachthuis al een vergunningsaanvraag op zak, maar die plannen werden al snel weer opgeborgen omdat er vele grote klanten afhaakten, waardoor het slachthuis bijna failliet ging.

Animal Rights begon samen met GAIA een rechtszaak tegen het horrorslachthuis en haalde haar slag thuis: het slachthuis én de CEO werden schuldig bevonden en moesten maximale boetes betalen.Nu willen deze veroordeelde criminelen zonder enige schroom hun fabriek van dierenmishandeling verder uitbreiden. Dit is de omgekeerde wereld. Een vergunning afleveren aan dit horrorslachthuis is een misdaad op zich. Wij laten het hier niet bij en blijven ons inzetten voor de sluiting van dit slachthuis!

Niet alleen in het slachthuis, maar ook op de terreinen lijden de dieren bij slachthuis Tielt. Vorige zomer maakte Animal Rights beelden van hoe varkens in bloedhete metalen trailers stonden te wachten in de brandende zon. Schuimbekkende dieren werden aangevoerd bij temperaturen rond de 30°C en slachthuis Tielt deed geen enkele moeite om de arme varkens verkoeling te gunnen tijdens hun laatste levensmomenten. Deze dieren zaten letterlijk op de dood te wachten in bloedhete metalen doodskisten.

De vleesindustrie - en ook slachthuis Tielt - doet er alles aan om via mooie praatjes en marketing een vertekend en onrealistisch beeld te scheppen over de dieren in de industrie met slechts één doel voor ogen: hun gruwelijke producten blijven verkopen aan de onwetende consument.

Bij een informatiesessie over de uitbreiding van het slachthuis blijkt hoe ver de verantwoordelijken van het slachthuis van de realiteit verwijderd zijn. Op een bijna ludieke manier vergelijkt de veroordeelde crimineel en CEO van slachthuis Tielt de liften naar de gasruimtes met een reuzenrad en wordt het geschreeuw van de aangevoerde dieren gebagatelliseerd.
In een sanctuary hoor je varkens niét schreeuwen zoals we ze nog steeds bij slachthuis Tielt horen. De wanhopige blik in de ogen van de dieren in de vrachtwagens spreekt boekdelen. Die wanhopige blikken en trieste ogen zien we ook niét in de sanctuaries. Dit is het resultaat van hoe een gewetenloze en harteloze industrie omgaat met voelende levende wezens, die gereduceerd worden tot een product, tot niets.

De veehouderij in al haar facetten is een van de grootste misdaden die we ooit gezien hebben in de menselijke geschiedenis: het uitbuiten en vermoorden van miljarden dieren over de hele wereld. In een beschaafde wereld en toekomst is er geen plaats meer voor slachthuizen. En daarom is het zo belangrijk om ons te blijven verzetten tegen deze uitbreiding.