De waarheid achter misleidende labels als ‘Respectful Life’

In de recente documentaire van ‘Ellie in de handel’ worden wantoestanden in Zuid-Amerikaanse paardenslachthuizen getoond. De undercoverbeelden laat gruwelijke mishandeling van paardenzien. Maar ook andere illegale praktijken komen aan het licht. Er wordt gefraudeerd met de identificatie van de dieren, zodat niet te achterhalen is of er afgedankte rodeo- of racepaarden geslacht worden. Die dieren hebben vaak medicatie toegediend gekregen die in onze contreien verboden is voor dieren die geslacht worden voor menselijke consumptie. Het gaat onder meer over de ontstekingsremmer fenylbutazon, die bloedarmoede veroorzaakt, tot anabole steroïden, die cardiovasculaire bijwerkingen hebben. Al deze zaken worden niet opgemerkt door door Respectful Life, zeggen de dierenrechtenorganisaties waaronder Animal Rights.

Labels als Respectful Life zijn pure marketinginstrumenten om consumenten een goed gevoel te geven. Respectful Life is gefinancierd door de vleesindustrie, een industrie die er alles aan doet om pottenkijkers buiten te houden omdat ze weten dat voor wat zij doen, geen enkele ethisch verantwoorde verklaring te vinden is.

Van Campenhout merkt op dat Respectful Life vorig jaar nog in een rapport schreef dat onderzoekers van de KU Leuven “verbeteringen” hadden vastgesteld in een slachthuis in Uruguay, “terwijl dat niet operationeel was op het moment dat ze er onderzoek deden, dat geven ze in hun rapport toe”. Bovendien worden de controles vooraf aangekondigd, zegt ook de Zwitserse Animal Welfare Foundation, zodat gewonde of zwangere paarden weggehaald worden vooraleer de controleurs langskomen.

Jaarlijks wordt zo’n 30.000 ton paardenvlees verwerkt door Vlaamse bedrijven. Dat vlees komt voornamelijk uit het buitenland en dan met name uit Zuid-Amerika. Nadat ontdekt werd dat paardenvlees als rundvlees verkocht werd en op die manier duizenden, niet voor consumptie geschikte paarden in de voedselketen terecht zijn gekomen, besloot de Europese Commissie om de import van paardenvlees uit Mexico te verbieden in 2015. Sinds dat verbod zijn het vooral slachthuizen in Brazilië, Argentinië, Uruguay en Canada die het vlees van mishandelde paarden op de Europese markt brengen. Naar aanleiding van het importverbod, richtte de Federatie van het Belgische Vlees (FEBEV), in samenwerking met de KU Leuven, het onderzoeksproject ‘Respectful Life’ op.

De undercoverreportage bewijst dat labels als Respectful Life er slechts zijn om het geweten van de consument te sussen en niets te maken hebben met dierenwelzijn. Dit is greenwashing van de bovenste plank, aangezien het onnoemelijke dierenleed echter niet stopt na het invoeren van zo'n label. Een compleet importverbod en een sluiting van de betrokken slachthuizen daarentegen, zouden wel soelaas bieden.

Werkgroep Dier & Welzijn van de KU Leuven is geen voorstander van een importverbod, volgens wetenschapper Bert Driessen : “omdat de slachthuizen op deze manier bijgestuurd kunnen worden. Als we de Europese grenzen zouden sluiten voor vlees uit Zuid-Amerika, gaan die slachthuizen daar heus niet dicht. Ze zoeken dan gewoon andere markten, zoals China of Rusland. Zou dat het dierenwelzijn verbeteren?”. Animal Rights meent dat dit importverbod wél nodig is en dat de lokale dierenrechtenorganisaties in Zuid-Amerika verder zullen blijven strijden voor de rechten van de mishandelde paarden. “De enige manier om dierenleed aan te pakken is door zulke horrorplekken te sluiten en te kiezen voor een plantaardig dieet. Zo ben je er zeker van dat je niet bijdraagt aan gruwelijke dierenmishandeling", besluit Van Campenhout.