Varkens worden nog steeds levend gekookt

De inspecteurs zagen het in anderhalf jaar tijd zes keer voor hun ogen gebeuren. Het werkelijke aantal gevallen zal velen malen hoger zijn. Een inspecteur noteert: "De varkens moeten in dit stadium dood zijn. Ik zag een varken de broeibak inzakken en onderdompelen in het hete water van circa 60 graden. Het dier bleef zodanig tekeer gaan dat het water over de broeibak gutste.” Er wordt niet goed gecontroleerd of varkens daadwerkelijk dood zijn: "Ik zag verschillende varkens nog stampen met hun achterpoten. Ik zag ook dat een varken de kop wat achterover gooide en hevig begon te spartelen. Het dier was nog in leven.” Ook trof een inspecteur een varken aan dat in de kadaverbak was gedumpt, maar nog bleek te leven. Verder werden er dieren geschopt en geslagen. Er is niets veranderd!

Het is onbegrijpelijk dat om deze informatie boven water te krijgen er opnieuw een Wob verzoek nodig was. De NVWA zou dit soort zaken zelf moeten melden inclusief de namen van de schuldige bedrijven.

Wat deze recente rapporten ook duidelijk maken is dat het aantal sterren dat er later in de supermarkt op de in cellofaan-verpakte, ontlede lichaamsdelen van een dier worden geplakt niets zeggen over het lijden van dat betreffende dier. Er zijn geen speciale slachthuizen voor 'sterren-vlees'.

De overheid en vleesindustrie zullen kunnen leven met de roep om meer inspecteurs, hogere boetes en stringenter cameratoezicht, want dat betekent dat het systeem van uitbuiting in stand wordt gehouden. Je beëindigt dit structurele geweld, deze geïnstitutionaliseerde onderdrukking van levende voelende wezens alleen door de slachthuizen te sluiten en een einde te maken aan de vleesindustrie.

Nog altijd verdwijnen varkens levend in het broeibad. Dit artikel wijdde Animal Rights er in 2024 nog aan: ZEVEN JAAR NA TIELT: VARKENS LIJDEN NOG STEEDS IN VLAAMSE SLACHTHUIZEN

Op 30 september 2025 veroordeelde het College van Beroep voor het bedrijfsleven varkensslachthuis Compaxo Vlees Zevenaar B.V. in hoger beroep tot een boete van €8.100,-, vanwege: "een varken vertoonde, na te zijn bedwelmd, nog tekenen van bewustzijn voordat het werd gedood, waarmee het varken ernstig vermijdbaar lijden is berokkend" en: "een varken dat de broeibak inging gaf een reactie op de broeibak, een teken van leven" (ECLI:NL:CBB:2025:532).

Dit is de beschrijving van de inspecteur:
"Ik zag halverwege de verbloedingsgoot dat 1 varken behoorlijk veel beweging vertoonde met alle poten en met de kop. Een medewerker van de vuile slachthal heeft toen gecheckt of dit varken een steekgat had en of deze niet dicht zat door een bloedstolsel. Ik ben even blijven staan ter hoogte van de 3e lus van de verbloedingsgoot, vlakbij de ingang in de broeibak, om te kijken of de varkens volledig stil hingen, en dus geen tekenen van leven meer vertoonden bij ingang in de broeibak."

"Na minder dan 1 minuut zag ik 1 varken duidelijk reageren bij contact met het broeiwater van de broeibak. Het betreffende varken spartelde met alle vier de poten en vertoonde een oprichtreflex. Het heftig met de poten reageren op heet broeiwater en zeker het oprichtreflex zijn tekenen van leven en tekenen van (terugkerend) bewustzijn en/of gevoeligheid. Ik riep direct de medewerker die door het bedrijf aangewezen is om op deze plek te controleren erbij. Hij stond weliswaar vlakbij maar was in gesprek met een andere medewerker. Ik wees het spartelende varken aan. Omdat het varken zich al deels onder water bevond, kon er niet verder ingegrepen worden. Het gespartel hield ten minste 5 seconden aan."

"Even later zag ik nog een varken herhaaldelijk gaspen vlak voor de laatste lus van de verbloedingsgoot, dus vlak vóór de ingang van de broeibak. Gaspen als enige symptoom hoeft niet te wijzen op terugkerend bewustzijn, maar het is wel een teken van leven. Bij de eerste slachthandeling, bij varkens is dit het broeien, mag er geen teken van leven zijn en moet er een volledige spierontspanning opgetreden zijn. De medewerker had dit niet in de gaten en dit varken zou enkele seconden later de broeibak in gaan."

Gelet op de constateringen van de toezichthouder werd er aanleiding gezien om het standaardboetebedrag voor het beboetbare feit (€2.500,-) te verdubbelen tot €5.000,-. Omdat op het moment van de overtreding nog geen vijf jaren waren verstreken sinds een eerder aan Compaxo opgelegde boete voor eenzelfde overtreding onherroepelijk was geworden, werd de boete vervolgens verhoogd tot € 9.000,-.

De zaak dateert al van 2020 - de boete van 16 februari 2021 - maar de zitting voor het hoger beroep was pas op 4 juli 2025. Het College ziet daarom aanleiding de originele boete van €9.000,- te matigen met 10% tot een bedrag van €8.100,-, omdat de redelijke termijn voor een procedure in drie instanties (bezwaar, beroep en hoger beroep) is overschreden.

In beroep en hoger beroep komt Compaxo mer het standaard slachthuissprookje "dat slachtdieren na de dood nog bewegingen kunnen vertonen, maar dat betekent niet dat sprake is van bewustzijn en van aanwezige pijn of aanwezig lijden."

In beroep oordeelde de rechter: "Aan het betoog van eiseres ter zitting dat voldaan is aan de zorgplicht omdat het steekgat is gecontroleerd en haar stelling dat een gestoken varken driekwart minuut na het steken niet meer leeft, hecht de rechtbank geen betekenis. Uit het rapport van bevindingen blijkt duidelijk dat een varken bij contact met het broeiwater met vier poten spartelde en een oprichtreflex vertoonde. Dit zijn volgens de toezichthouder tekenen van leven en tekenen van (terugkerend) bewustzijn en/of gevoeligheid. Om deze reden wordt evenmin betekenis gehecht aan de stelling van eiseres dat enkele minuten na de dood zich spasmen kunnen voordoen."

Het college oordeelt dat "de minister terecht heeft vastgesteld dat het varken na te zijn bedwelmd nog tekenen van bewustzijn vertoonde, voordat het werd gedood. Wat Compaxo naar voren heeft gebracht, werpt hierop geen ander licht. Compaxo heeft het varken dan ook ernstig vermijdbaar lijden berokkend."